Waiting Room
16.04.2011 – 15.05.2011
[NL] Tijl Orlando Frijns (1987) creëert met ‘Waiting Room’ een begaanbare omgeving waarin zijn objecten gezamenlijk een verhaal vertellen. Deze plek biedt ruimte aan uiteenlopende fascinaties – het water en het landschap van Zeeland, de eigenschappen van hout, een bezoek aan een Italiaanse kathedraal, de verwerking van Geelband gips – en doet slechts het begin van een grotere zoektocht vermoeden.
Het werk van Tijl Orlando Frijns is niet eenduidig. Zijn installaties bestaan uit composities van verschillende objecten die herkenbaar of abstract zijn. Bijeengehouden door eenvoudige, architectonische elementen zoals houten schotten, gipsplaten en onbewerkte wanden, vormen ze de fundamenten van het exterieur en dienen ze als basis voor verdere bewerking. Zo zien we in de nieuwe installatie ‘Waiting Room, verspreid door de ruimte, constructies die tot hun meest eenvoudi’ge vorm, karakter of functie teruggebracht zijn. Een uitgekaderd paneel, gezandstraalde stukken hout en verf op nat stucwerk – door hun ogenschijnlijk simpele uitstraling, worden de voorwerpen moeiteloos door de omgeving opgenomen.
Ingegeven door een zekere doe-het-zelf-mentaliteit, lijkt het de kunstenaar meer te gaan om het werken met natuurlijke materialen zoals zand, water, kalk en hout, – kortom om het ambacht zelf, dan om het verkondigen van een boodschap of een artistiek statement van welke aard dan ook. Echter, er ontvouwen zich op deze plek wel vermoedens en conclusies over kunst, architectuur, de verwondering over het bestaan of juist de vanzelfsprekendheid daarvan. Titels als ‘Two White Panels’ (2011), ‘Layers’ (2010), ‘Interior-Exterior’ (2009) en ‘Yellow Paint in Plaster’ (2011) roepen vragen op over de intrinsieke en formele parameters van het kunstwerk als object: formaat, materiaal, kleur, vorm en compositie. Ontleend aan de kunsthistorische erfenis van abstractie en de reducerende benadering van het minimalisme, plaatst het werk deze erfenis in een nieuw productieproces, waarbij de mogelijkheden van de dematerialisatie van het object onderzocht worden. De objecten refereren alleen maar aan kunst, omdat ze aan de muur hangen of de juiste materiele eigenschappen bezitten. Vier latjes onbewerkt hout, het is wat het is, maar kan, indien aangebracht met verf, inderdaad ook als schilderij worden opgevat. Binnen de geconstrueerde omgeving van Tijl Orlando Frijns zijn functie en kwaliteit gelijkwaardig en mogen we uiteindelijk zelf bepalen hoe we de dingen willen zien.